22.10.51



เมื่อวันที่ 22 ผมได้มีโอกาสดูรายการโทรทัศน์ คนค้นฅน

เป็นเรื่องของ ปู่เย็น

ก่อนดู ผมก็คิดว่าเป็นเรื่องของคนแก่ธรรมดาที่อายุยืน
และมีการใช้ชีิวิตอย่างพอเพียง

แต่พอได้ดูแล้ว

...

ผมพบว่า ชีวิตของปู่เย็น มีพลังมากมาย
ลองนึกภาพดู

คนอายุ ร้อยกว่าปี
แต่ยังออกเรือจับปลา
เดินขึ้นสะพาน
เอาปลาออกมาขาย

ขณะที่เรา อายุเท่าไหร่ ?
สามสิบก็ยังไม่ถึง

แล้วจะกลัวอะไรกับความยากลำบากในชีวิต

ปู่เย็นบอกกับเราว่า
ขนาด หอย มันไม่มีมือมีตีน มันยังรู้จักหากินได้
แล้วบางคนหล่ะ
ความรู้ก็มี

ร่างกายก็ไม่ได้พิการอะไร

แต่ไม่รู้จักทำมาหากิน

อา่ยหอยมันหน่อยเถอะ


ระหว่างดู ผมก็น้ำตาคลอเหมือนกัน
คนอะไรวะ พลังงานเยอะชิบหาย

ไม่ยอมแพ้ต่ออายุ
เป็นคนแก่อื่นๆ นี้ ไปขอคนอื่นอยู่แล้ว



จริงๆ ตอนปู่เย็นออกอากาศ สองวัน 22 กับ 28
แต่ผมก็ได้ดูตอนเดียว





ทำให้บางครั้งผมก็รู้สึก เหมือนกันว่า



การได้ดูรายการทีวีบางอย่าง



การได้อ่านหนังสือดีๆ สักเล่ม



การได้มีอาหารอร่อยๆ กิน




และสุดท้าย



การได้พบกับใครสักคน


มันก็อาจจะเป็น พรหมลิขิตก็ได้







ปล. จบแบบ ซึ้งซะงั้น
ปล2. แถม ad ดีๆ ในตำนานให้ดู

2 ความคิดเห็น:

Dorky Girl กล่าวว่า...

แต่เค้าดูแล้วรู้สึกว่า

ช่วงเวลาสุดท้ายของปู่เย็น

คงไม่ได้เป็นไปอย่างที่ปู่เย็นตั้งใจเอาไว้

บางทีคนเราก็ชอบยัดเยียดสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีให้กับคนอื่น..

theZtru- กล่าวว่า...

โชคดี ที่เราดูไม่ถึงช่วงเวลาสุดท้าย

บทความที่ได้รับความนิยม

แวะมาแล้ว

ขับเคลื่อนโดย Blogger.