10.9.53
ต่อจาก บล็อกที่แล้ว

หลังจากที่ไปเยี่ยมไปคุณย่าไม่กี่วัน คุณย่าก็เสีย

ในงานศพของย่า ทำให้ผมมองเห็นความสำคัญของสิ่งต่างๆ

การคงอยุ่ของตัวตน

การสืบทอดเจตนารมย์ของคนรุ่นก่อน

เลือดเนื้อเชื้อไข ของวงศ์ตระกูล

จากรุ่นสู่รุ่น

จากปู่ไปถึงหลาน

จากอดีตถึงอนาคต

ความเปลี่ยนแปลงอันเป็นสัจธรรม

ผมเป็นเลือดเนื้อของปุ่ ของพ่อ

การเคารพตนเอง ก็เหมือนการเคารพคนรุ่นก่อน

การทำดีต่อผู้อื่น ก็เหมือนการทำดีต่อตัวเราเอง

อัตราของคน

จะเพิ่มขึ้นทุกๆ ขณะจิตฤา

ยิ่งเติบโตอยุ่ในสังคม อัตรายิ่งเพิ่ม

ตัวกูของกู ยิ่งพอง

จนไม่เห็นความสำคัญของคนรอบข้าง

ดูแล คนรอบข้างด้วยนะครับ

ไม่มีเขาเหล่านั้น ก็อาจไม่มีเราในวันนี้ก็เป็นได้


---------------

ปล. มั่วมาจบซะงั้น

บทความที่ได้รับความนิยม

แวะมาแล้ว

ขับเคลื่อนโดย Blogger.